του Γιώργου Καζολέα, δικηγόρου σε Διονυσίου & Συνεργάτες ΔΕΠΕ
Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 24(1) του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου (Ν.158(Ι)/1999), «Η τήρηση άρτιων πρακτικών είναι υποχρέωση κάθε οργάνου που ασκεί διοικητική λειτουργία.» Η τήρηση πρακτικών και η καταγραφή των ουσιωδών γεγονότων που δικαιολογούν τη λήψη της διοικητικής απόφασης επιβάλλεται από τους κανόνες της χρηστής διοίκησης και αποτελεί υποχρέωση της Διοίκησης.[1]
Στις περιπτώσεις διαδικασιών πρόσληψης, διορισμού, προαγωγής προσωπικού, η αρμόδια Αρχή οφείλει να τηρεί ορθά πρακτικά όπου καταγράφονται και αναφέρονται όλα τα ουσιώδη στοιχεία , γεγονότα και προσόντα των υποψηφίων, και όπου δικαιολογείται τόσο η απόρριψη/μη προώθηση όσο και η επιλογή των εκάστοτε συμμετεχόντων στην διαδικασία.
Η νομολογία των κυπριακών δικαστηρίων έχει κατ’ επανάληψη τονίσει τη σημασία ορθής , διαφανούς και προσήκουσας τήρησης των πρακτικών από τις διοικητικές αρχές.
Στην S. Ηadjichristofi Construction Ltd κατά Δήμου Αγλαντζιάς, Υποθ. Αρ. 480/2011, ημερ. 26.2.2013, το Ανώτατο Δικαστήριο, με αναφορά και στην Χρυσάφη v. Δημοκρατίας[2] , τόνισε ότι η τήρηση άρτιου πρακτικού συνιστά εχέγγυο χρηστής διοίκησης και προϋπόθεση για την άσκηση αποτελεσματικού δικαστικού ελέγχου της νομιμότητας των διοικητικών πράξεων.
Επίσης στην υπόθεση Κυπριανίδου Ανδρούλλα Ηλία κατά Δήμου Πόλεως Χρυσοχούς[3] , με αναφορά και στην Medcon Construction a.ο. κατά Republic[4] και Χρυσάφη, ανωτέρω, αναφέρθηκε ότι «η τήρηση άρτιων πρακτικών είναι υποχρέωση κάθε οργάνου που ασκεί διοικητική λειτουργία, γιατί συνιστά εχέγγυο για χρηστή διοίκηση και αναγκαία προϋπόθεση για την άσκηση αποτελεσματικού ελέγχου της νομιμότητας των διοικητικών πράξεων»[5] .
Η τήρηση άρτιου πρακτικού και η καταγραφή των ουσιωδών γεγονότων που περιστοιχίζουν τη λήψη της διοικητικής απόφασης επιβάλλεται από τους κανόνες της χρηστής διοίκησης και αποτελεί υποχρέωση της Διοίκησης, σε αντίθετη περίπτωση, κλονίζεται το τεκμήριο της νομιμότητας που υπάρχει υπέρ των πράξεων της Διοίκησης και η προσβαλλόμενη διοικητική απόφαση υπόκειται σε ακύρωση.[6]
Η διακρίβωση μη ορθής τήρησης πρακτικού , όταν έχει προβληθεί ως λόγος ακύρωσης της διοικητικής πράξης στο πλαίσιο ασκηθείσας προσφυγής από τον θιγόμενο διοικούμενο στο διοικητικό δικαστήριο, μπορεί να οδηγήσει σε ευδοκίμηση της προσφυγής και στην ακύρωση τελικά της πράξης της Διοίκησης καθώς θα στοιχειοθετείται ο προβαλλόμενος λόγος ακύρωσης περί μη επαρκούς και/ή της δέουσας αιτιολόγησης της επίδικης απόφασης.
Το παρόν άρθρο έχει ενημερωτικό χαρακτήρα. Για περισσότερες πληροφορίες και εξειδικευμένη συμβουλή σε κάθε θέμα προσφυγής στο διοικητικό δικαστήριο και εν γένει κάθε ζήτημα διοικητικού δικαίου, επικοινωνήστε μαζί μας στο τηλ. +357 22272360 και στο email : info@dplawcyprus.com
[1] (βλ.μεταξύ άλλων υπόθεση Dome Investments Ltd v. Συμβουλίου Βελτιώσεως Αγίας Νάπας κ.ά. (1989) 3(Β) Α.Α.Δ. 741).
[2] (2005) 3 Α.Α.Δ. 550
[3] (2009) 4 Α.Α.Δ. 721
[4] (1968) 3 C.L.R. 535
[5] Ομοίως και η Νικολάου ν. Δημοκρατίας (2010) 3 Α.Α.Δ. 417).
[6] Θεανώ Χριστοδούλου-Μαυρομουστάκη ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 1515/2008, ημερ. 10.8.2012.