του Γιώργου Καζολέα, δικηγόρου σε Σ.Διονυσίου & Συνεργάτες
Η έκδοση διατάγματος διατροφής των ανήλικων τέκνων ακολουθεί κατά κανόνα το χωρισμό των γονέων στην περίπτωση που αυτοί δεν συμφωνούν στο ποσό συνεισφοράς.
Ωστόσο το αρχικώς ορισθέν από το Δικαστήριο ποσό μηνιαίας διατροφής μπορεί να μην ανταποκρίνεται πλέον στις ανάγκες και τις περιστάσεις, όταν αυτές μεταβάλλονται.
Σύμφωνα με το άρθρο 38 του Νόμου περί Σχέσεων Γονέων και Τέκνων αρ. 216/90 «αν αφότου εκδόθηκε η απόφαση που προσδιορίζει τη διατροφή μεταβλήθηκαν οι όροι της, το Δικαστήριο μπορεί να τροποποιήσει την απόφαση του ή να διατάξει τον τερματισμό της διατροφής.
Επίσης κατά το άρθρο 33 του ίδιου Νόμου, οι γονείς έχουν υποχρέωση να διατρέφουν το ανήλικο τέκνο τους από κοινού, ο καθένας ανάλογα με τις δυνάμεις του, ενώ το άρθρο 37 προνοεί ότι η διατροφή προσδιορίζεται με βάση τις ανάγκες του δικαιούχου και περιλαμβάνει όλα όσα είναι αναγκαία για τη συντήρηση και ευημερία του και, ανάλογα με την περίπτωση, και έξοδα για την εκπαίδευση του.
Σε περίπτωση που ο γονέας εναντίον του οποίου έχει εκδοθεί διάταγμα διατροφής λαμβάνει 13ο ή και 14ο μισθό ή το Δικαστήριο κρίνει εύλογο, το διάταγμα διατροφής δυνατόν να περιλαμβάνει και αντίστοιχη επιπρόσθετη 13η ή και 14η καταβολή, ως το Δικαστήριο ήθελε ορίσει.
Σύμφωνα με τη νομολογία του Οικογενειακού Δικαστηρίου, μόνο γεγονότα τα οποία ανακύπτουν μετά την έκδοση του αρχικού διατάγματος είναι δυνατό να ληφθούν υπόψη προς αναθεώρηση του υφιστάμενου διατάγματος. Είναι η μεταβολή των όρων που καθιστά την αρχική απόφαση μεταρρυθμιστέα. Αυτό σημαίνει ότι οποιοσδήποτε των διαδίκων που υπόκειται στο αρχικό διάταγμα διατροφής, μπορεί να υποβάλει αίτηση για τροποποίηση είτε προς τα άνω, είτε προς τα κάτω, ή, ακόμη και να επιδιώξει εξ ολοκλήρου τερματισμό της διατροφής. Ο αιτητής έχει βέβαια το βάρος απόδειξης ότι οι όροι του υφιστάμενου διατάγματος διατροφής έχουν μεταβληθεί ούτως ώστε να είναι αναγκαία η τροποποίηση του.
Πρακτικά έχουμε μεταβολή των συνθηκών όταν μεταβάλλεται το εισόδημα των δύο γονέων. Για παράδειγμα όταν η μητέρα , η οποία συνηθέστερα διαμένει με τα ανήλικα τέκνα, υποστεί μείωση μισθού ή ακόμα και απόλυση, μπορεί να αιτηθεί την τροποποίηση του διατάγματος διατροφής, ζητώντας να αυξηθεί το ποσό συνεισφοράς του πατέρα.
Αντιστοίχως, ο καταβάλλων τη διατροφή πατέρας, μπορεί να ζητήσει τη μείωση της συνεισφοράς τους για τους ίδιους ή παρεμφερείς λόγους. Σημειώνεται ότι και σε κάθε περίπτωση ο αιτητής πρέπει να αποδείξει τη μεταβολή των όρων, ενώ ο αντίδικος έχει το δικαίωμα να καταχωρίσει υπεράσπιση αλλά και ανταπαίτηση, δηλαδή για παράδειγμα ο πατέρας μπορεί να αρνηθεί την αύξηση του μηνιαίου ποσού διατροφής και παράλληλα με την ανταπαίτηση να ζητήσει τη μείωση του καθορισθέντος με το διάταγμα ποσού.
Ο σχετικός νόμος προνοεί περαιτέρω αυτόματη αύξηση του ύψους του ποσού της διατροφής κατά δέκα τοις εκατό (10%) ανά περίοδο δύο (2) ετών.
Ωστόσο ο υπόχρεος της διατροφής μπορεί σε αυτή την περίπτωση να καταχωρήσει αίτηση στο δικαστήριο ζητώντας διάταγμα με το οποίο να μη ισχύσει η αυτόματη αύξηση και/ή το ύψος αυτής να περιοριστεί. Σε περίπτωση υποβολής τέτοιας αίτησης, αναστέλλεται η υποχρέωση καταβολής οποιουδήποτε ποσού αύξησης.
Για εξειδικευμένη συμβουλή για οποιοδήποτε θέμα διατροφής και κάθε ζήτημα οικογενειακού δικαίου, επικοινωνήστε μαζί μας στο τηλ. +357 22272360 και στο email: info@dplawcyprus.com
