του Γιώργου Καζολέα, δικηγόρου σε Dionysiou & Partners LLC

To δικαίωμα του υπερ’ ου η εκτέλεση καταχώρισης αίτησης στο δικαστήριο για λήψη άδειας εκτέλεσης απόφασης, όταν έχουν παρέλθει 12 έτη από την απόφαση, προβλέπεται και στους νέους Κανονισμούς Πολιτικής Δικονομίας που τέθηκαν σε εφαρμογή το 2023.

Το Μέρος 47 παράγραφος 8 των νέων Κανονισμών επαναλαμβάνουν σχεδόν αυτούσια τη διατύπωση της Διαταγής 40 θ.8 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας:

«(8) (α) Όταν παρέλθουν δώδεκα έτη από την απόφαση ή την ημερομηνία του διατάγματος, ή όταν έχει προκύψει οποιαδήποτε αλλαγή στους διάδικους οι οποίοι δικαιούνται ή υπόκεινται σε εκτέλεση, ο διάδικος ο οποίος ισχυρίζεται ότι δικαιούται σε εκτέλεση μπορεί να υποβάλει αίτηση χωρίς ειδοποίηση στο δικαστήριο για άδεια να εκτελέσει ανάλογα.

(β) Το δικαστήριο, αν ικανοποιηθεί ότι ο διάδικος ο οποίος υποβάλλει την αίτηση αυτή δικαιούται να εκτελέσει, δύναται:

(i) να εκδώσει διάταγμα για αυτό τον σκοπό, ή

(ii) να διατάξει όπως οποιοδήποτε επίδικο θέμα ή ζήτημα αναγκαίο για να αποφασιστούν τα δικαιώματα των διαδίκων εκδικαστεί με οποιονδήποτε από τους τρόπους με τους οποίους μπορεί να εκδικαστεί οποιοδήποτε ζήτημα σε απαίτηση.

(γ) Σε κάθε μια από τις περιπτώσεις το δικαστήριο δύναται να επιβάλει τέτοιους όρους ως προς τα έξοδα ή διαφορετικά, οι οποίοι θα είναι δίκαιοι.»

Η  χορήγηση άδειας για εκτέλεση δικαστικής απόφασης εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου.

Στην υπόθεση Συνεργατική Πιστωτική Εταιρεία Κοντέας ν. Μιχαήλ κ.α. (2012) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1604, καθορίστηκαν τα κριτήρια για την παροχή άδειας προς εκτέλεση απόφασης πέραν των δέκα (10) χρόνων (ως ίσχυε τότε, πλέον είναι 12ετία) ως εξής:

(α) Παρουσίαση των στοιχείων της ημερομηνίας, του αρχικου ποσου της απόφασης και του τρέχοντος οφειλόμενου ποσoυ,

(β) Επίκληση ότι ο αιτητής δικαιούται σε εκτέλεση της απόφασης και

(γ) Αιτιολόγηση της καθυστέρησης εκτέλεσης της απόφασης

Στην υπόθεση Κτωρίδη ν. Alpha Bank Cyprus Ltd, Πολ. Εφ. 290/10 ημερ. 19.6.14 , στο ίδιο πνεύμα με την παραπάνω υπόθεση, σημειώθηκε: «Όπως προκύπτει από την αγγλική νομολογία, η λυδία λίθος για την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου, και το πιο σημαντικό κριτήριο, είναι ο δυσμενής επηρεασμός του εξ αποφάσεως χρεώστη (βλ. Westacre Invstments Inc. v. Yugoimport SDPR [2008] EWHC 801 και Good Challenger Navegante SA v. Mineralexportimport SA [2004] 1 Lloyd’s Rep. 67)».  

Στην Υπόθεση Ανδρέας Τρύφωνος κατά Τράπεζας Κύπρου ΛΤΔ (Πολιτική Έφεση Αρ. 206/2012, 26/10/2027 Α.Δ.) το Δικαστήριο διαπίστωσε «λανθασμένη άσκηση από το πρωτόδικο Δικαστήριο της διακριτικής του ευχέρειας λόγω του ότι η Τράπεζα, για πάρα πολλά χρόνια, δεν έλαβε κανένα μέτρο εκτέλεσης, χωρίς προς τούτο να αιτιολογήσει την καθυστέρηση πλην της γενικής αναφοράς περί ικανοποίησης αιτημάτων του εφεσείοντα για πίστωση χρόνου στην διευθέτηση του χρέους».

Συμπερασματικά, όταν η υπέρ ης η εκτέλεση τράπεζα ή εταιρεία διαχείρισης και γενικά ο οποιοσδήποτε εξ΄αποφάσεως χρεώστης, έχει παραλείψει ή/και ολιγωρήσει να λάβει μέτρα εκτέλεσης της απόφασης για μεγάλο χρονικό διάστημα κατά του εξ’ αποφάσεως οφειλέτη ή και έχει παραλείψει επί μακρόν να αιτηθεί άδεια για εκτέλεση της απόφασης, με αποτέλεσμα να παραβλάπτονται τα συμφέροντα του οφειλέτη, οι προϋποθέσεις για παραχώρηση άδειας δεν θα συντρέχουν και η αίτηση θα πρέπει να απορρίπτεται.

Το παρόν άρθρο έχει μόνο ενημερωτικό χαρακτήρα. Για οποιοδήποτε θέμα εκτέλεσης δικαστικής απόφασης, επικοινωνήστε μαζί μας στο τηλ. +35722272360 / email: info@dplawcyprus.com

(photo freepik.com)