Του Γιώργου Καζολέα, Δικηγόρου
Η καταβολή 13ου ή/και 14ου μισθού γενικά δεν είναι υποχρεωτική στην Κύπρο όσον αφορά στον ιδιωτικό τομέα, καθώς δεν υπάρχει νομοθεσία που να υποχρεώνει τον Εργοδότη να καταβάλλει πλέον των 12 μισθών στον εργοδοτούμενο ανά έτος. Υπάρχουν ωστόσο ορισμένες ειδικές περιπτώσεις όπου καταβάλλεται επιπλέον μισθός ή μισθοί όταν κάτι τέτοιο προβλέπεται στη συλλογική σύμβαση ή στην ατομική συμφωνία εργοδότησης ή έχει αποτελέσει πρακτική που ακολουθείται από τον Εργοδότη.
Σύμφωνα με τον περί Ενημέρωσης του Εργοδοτούμενου από τον Εργοδότη για του Όρους που διέπουν τη σύμβαση ή τη Σχέση Εργασίας Νόμο, κάθε εργοδότης είναι υποχρεωμένος να ενημερώνει γραπτώς τον εργοδοτούμενο για τους όρους εργοδότησης του, περιλαμβανομένου και του 13ου ή/και 14ου μισθού, όταν παρέχεται.
Από τις παραπάνω περιπτώσεις νομικό ενδιαφέρον έχει η τρίτη περίπτωση της πρακτικής, η οποία προκύπτει όταν παρότι δεν υπάρχει ρητή συμφωνία για καταβολή 13ου ή/και 14 μισθού, ο Εργοδότης εντούτοις συνηθίζει να καταβάλει στους εργοδοτούμενους τον ή τους επιπλέον μισθούς κατά πάγια πρακτική.
Επομένως όταν κατά την πρόσληψη νέου εργαζόμενου από τον Εργοδότη, συμφωνηθεί να μην καταβάλλεται σε αυτόν 13ος ή/και 14ος μισθός, όταν σε όλους ανεξαιρέτως τους υπόλοιπους εργαζομένους καταβάλλεται επιπλέον μισθός ή/και μισθοί κατά πάγια πρακτική, θα υπάρχει ζήτημα άνισης μισθολογικής μεταχείρισης του συγκεκριμένου εργαζόμενου.
Επίσης σημειώνεται ότι όταν στον ίδιο Εργοδότη εργοδοτούνται υπάλληλοι με μερική απασχόληση, εάν καταβάλλεται 13ος ή/και 14ος μισθός σε υπάλληλους με πλήρη απασχόληση, τότε θα πρέπει να καταβάλλεται ο επιπλέον μισθός κατ’ αναλογία και στους υπάλληλους με μερική απασχόληση.
Αντίστοιχα και όταν στον ίδιο Εργοδότη απασχολούνται υπάλληλοι ορισμένου χρόνου, εάν καταβάλλεται 13ος ή/και 14ος μισθός σε υπάλληλους αορίστου χρόνου, τότε θα πρέπει να καταβάλλεται 13ος μισθός ή άλλο αντισταθμιστικό ωφέλημα και στους υπάλληλους ορισμένου χρόνου.
Επισημαίνεται ακόμα ότι σε περίπτωση τερματισμού της απασχόλησης ενός εργοδοτούμενου, αυτός δικαιούται να λάβει αναλογία 13ου ή/και 14ου μισθού όταν έχει συμφωνηθεί να καταβάλλεται ή όταν αυτό αποτελεί πάγια πρακτική του Εργοδότη.
Πρακτικό ενδιαφέρον έχουν οι περιπτώσεις που ο Εργοδότης ακολουθεί διαφορετική πολιτική στους εργαζομένους του όσον αφορά στην καταβολή 13ου ή/και 14ου μισθού. Είναι σύνηθες τα κριτήρια για την καταβολή ή μη επιπλέον μισθού/μισθών να είναι τα τυπικά προσόντα, η προσωπική συμπάθεια, τα χρόνια προϋπηρεσίας ή άλλοι λόγοι. Αυτό που πρέπει να τονισθεί είναι ότι το δικαίωμα του Εργοδότη να διαφοροποιείται ως προς την καταβολή του 13ου ή/και 14 μισθού στους εργοδοτούμενους θα πρέπει να είναι περιορισμένο και σε περιπτώσεις όπου, όπως ανωτέρω αναφέρθηκε, αποτελεί πάγια πρακτική η καταβολή επιπλέον μισθού/μισθών σε μια εταιρεία/επιχείρηση, τυχόν μη καταβολή σε κάποιον ή ορισμένους εργαζόμενους θα συνιστά αναμφισβήτητα δυσμενή διάκριση στο χώρο εργασίας και θα δίνει το δικαίωμα στον εργαζόμενο να διεκδικήσει τη μισθολογική παροχή που στερείται λόγω της άνισης μεταχείρισης του από τον Εργοδότη.
*Για κάθε ζήτημα Εργατικού Δικαίου επικοινωνήστε με την DP Law , τηλ. 22272360, email: info@dplawcyprus.com
